Met haar rok opgetrokken en haar zanderige enkels ontbloot, toonde de zee haar rijkdom in de hoedanigheid van ruïnes: schelpen, verlaten pantsers. Resten van het leven.
Lees meer…
Littekens
Littekens in het Limburgs landschap worden ze genoemd, die mijnterrils. Afval is het, als je het nuchter bekijkt. Bergen van steenpuin waar een boom op groeit, en schapen grazen en kinderen dollen en een koppel, soms, achter een donkere struik naar de sterren ligt te loeren.
Lees meer…
Vallen
Het was een poort naar een andere wereld en jij de parachutist die zich vol vertrouwen de wolken in lanceerde. Steeds opnieuw die aanloop en het vallen, het zachte vallen; schaterlachend.
Lees meer…
Voornemen
Andere generaties weten het natuurlijk al lang. Een kind dat moeilijk slaapt, die moet je gewoon een, twee, drie nachten laten door huilen. Dan stopt het vanzelf. Negeren.
Lees meer…
Bomma
Ze nam me mee, ze ving me op.
Lees meer…
Cocon
Net voor een vlinder vlinder is, is hij vloeibaar. In zijn cocon wordt alles moes. Pootjes, huid, haren, ogen, hersenen, de mond. Zodra ze zich in een cocon wentelt, verandert een rups in slijm. Ze is niet langer rups.
Lees meer…
Déjà vu
Mensen die me kennen als jonge vader en boekenwurm, vragen me wel eens of het niet verveelt om steeds hetzelfde boekje met diezelfde vier vervelende zinnen voor te lezen en dan zeg ik overtuigd: nee.
Lees meer…
